Almanya'da Sivas kökenli bir işçi çocuğu olmak çok şey kattı bana. İğne ile kuyu kazarken ilk tattığım bir yudum suya şükretmeyi mesela. İşte bu benim alın terim demeyi örneğin; Hayat'ta hazır hiçbir şeyin tadı olmadığını annemden, alın teri olmadan elde edilen her şeyin değersiz hatta haram olduğunu babamdan öğrendim ve tabi mücadeleyi ve tabii sevmeyi de. Karşılıksız üstelik. Din, dil, ırk, renk gözetmeden sevmeyi... Sadece sevmeyi sevdiğim için sevmeyi.
Biraz Mevlâna, biraz Aşık Veysel tadında. Hukuk fakültesini derece ile bitirsem de yıllardır Avukat olarak çalışsam da köyüme vardığımda bağdaş kurup ayran aşı içmeyi unutmadım mesela. Halihazırda çalıştığım devlet kurumunda dinlerken insanların hazin hikayelerini, hayatlar hakkında karar verirken, bir soluk olsun istedim dizelerim okuyanlara...
Weiterführende Links zu "Birazcık Ihlamur... Birazcık Gelincik... - Sermin Cenik"
