Doktor Faustus - Thomas Mann

Thomas Mann, son eseri olarak tasarladigi Doktor Faustus'ta bizi magrur bir sanatcinin, besteci Adrian Leverkuhn'un gerilimli dunyasinda dolastiriyor. Ruhu, yaratma arzusuyla dolup tassa da, akilci ve duygusalliktan uzak mizacini dizginleyemeyen Leverkuhn'un gerilimi, yaratma gucunun onundeki en buyuk engeldir. Seytan, Le-verkuhn'u bu zayif noktasindan yakalar: Yaratici zihnin disavurumu olmaksizin anlamsiz kalmaya mahkûm bir varolustan kurtulmanin bedelini, sanatciyi zuhrevi bir hastaligin pencesine dusurerek odetir. Ancak kotulugun saglayabilecegi bir deha, bir yaraticiliktir bu ve Thomas Mann'in estetiginde halklarin fasizmle zehirlenmesini temsil eder. Mann'in, geliskin toplum ruhunun insan bedeninde arkaik ilkellige teslim olusu seklinde yorumladigi, toplumsal alanda tehdidini dun oldugu kadar bugun de hissettiren bu kronik siyasi mesele, romanda estetik ruh ile burjuva yasami arasinda ucurum olusturan bireysel duzlemde karsimiza cikar. Dunya edebiyatinin kultleri arasinda tartismasiz bir yeri bulunan Mann'in bu son buyuk eseri, Faust miti ile baglantili bir sanatci romani, bir cag ya da toplum romani, muzigi dil ile ifade etmeyi amaclayan deneysel bir roman ya da epik anlatinin butun katmanlarina yayilan sanat kuramina dair bir deneme olarak farkli perspektiflerden okunabildigi icin de bu kadar kapsamli.